'Je ziel is een heilig iets, ze is door God ingeblazen en als je ouder wordt groeien er haartjes op.' Zo dacht men over de ziel in de Middeleeuwen. Maar hoe zit dat nu, wordt ze nog steeds door God ingeblazen en zo ja: door welke? Is de ziel biologisch te verklaren, zelfs nu we er niet langer op kunnen rekenen dat zij 21 gram weegt? Is de ziel alleen nog maar terug te vinden in de kunst, of levert ontzieling juist betere kunst op? Schrijvers, wetenschappers, filosofen, religiedeskundigen en kunstenaars gingen samen op zoek naar de ziel. Een expeditie in drie delen. Gespreksleider was Michaël Zeeman.

Strikt genomen is er geen enkel wetenschappelijk bewijs voor het bestaan van de ziel. Vanuit drie wetenschappelijke disciplines lijkt een zoektocht dus een onbegonnen taak. Het was aan Midas Dekkers om de richting te bepalen. Dat deed hij met een verhaal over lichaam en ziel dat hij speciaal voor Winternachten schreef. Douwe Draaisma, hoogleraar in de geschiedenis van de psychologie, en schijfster en filosofe Désanne van Brederode reageerden vanuit hun vakgebied. Gedrieën kwamen ze tot meer inzicht in de biologische, neurologische en ethische waarde van de ziel. Nederlandstalig.

Deel deze pagina: