O Mens,
O Mens,
Doorluchtige bewoner
in een zijden pyjama
van lofts, vergaderzalen,
palazzi en penthouses!
Ik ben het, die u wakker maakt!

Op niet mis te verstane wijze richt menselijk excrement zich tot de mens, zijn schepper. In dit wel zeer originele gedicht wordt de mensheid vermanend toegesproken: wij vinden dat het stinkt maar het is ook het begin want "uit mij ontspringt de Tuin van Eden."

Dichter Annemarie Estor gaf op verzoek van Winternachten internationaal literatuurfestival Den Haag 'niet-mensen' een stem. Een stem die ontbreekt in onze visie op de wereld en van grote toegevoegde waarde is. De voordracht van Canto excrementis door Estor - zij draagt de Engelse vertaling van Rosalind Buck voor - is op locatie gefilmd door Nils van der Linden en is voor het eerst vertoond in het programma #BackToEarth: Tout-monde, live gestreamd op zaterdag 16 januari 2021.

• Lees hier het gedicht Canto excrementis van Annemarie Estor.

Het beeld dat wij van onze wereld hebben is louter menselijk: een mens-centrisch beeld. Het is aan ons om de 'niet-mensen' een stem en een podium te geven. Daarom kregen in #BackToEarth: Tout-monde, het programma gemaakt door Nisrine Mbarki voor het online Winternachten festival 2021, niet-menselijke elementen uit onze wereld het woord. Het was een existentieel poëtische avond waarin de wereld vanuit een ander, completer, perspectief beleefd werd.

Annemarie Estor (België) is dichter, essayist en illustrator van haar literaire werk. Ze won twee maal de Herman de Coninckprijs; in 2011 voor het dichtdebuut Vuurdoorn me en in 2013 voor De oksels van de bok. In 2015 verscheen Dit is geen theater meer. Kenmerkend voor haar poëzie is haar erotische of meer in het algemeen zinnelijke en zintuiglijke benadering. Haar bundel Niemandslandnacht is een 'crime-poem' over een gedeelde stad waar weinig is wat het lijkt: een wereld van extremen, exotisch, maar vaak ook akelig herkenbaar. De bundel werd bekroond met de Jan Campert-prijs 2018. In 2020 verscheen haar bundel De bruidsvlucht en publiceerde ze onder meer het lange gedicht Een nieuwe biotoop in Zwemlessen voor later, een klimaatpoëziebundel met werk van 160 Nederlandse en Vlaamse dichters.