Unom
(1986, Sint Maarten) is een van de meest veelbelovende jonge performers van dit moment. UNOM (Untouchable Nobody Outplays Many) groeide op op Sint Maarten als Jörgen Gario. Hij wordt naar eigen zeggen geïnspireerd door zijn creatieve moeder, filosofieboeken, J.A. Deelder, wijze uitspraken van Bob Marley, Bill Clinton en Gandhi, de liefde en het existentialisme. In 2003 schreef hij z'n eerste eigen nummers waarbij hij zijn muzikale en poëtische grenzen verkende. De rap met maatschappijkritische teksten is een sterke basis, maar UNOM verlegt graag zijn grenzen. Daarom werkt hij ook regelmatig mee aan internationale muzikale projecten. Zo nam hij eind 2009 deel aan Change Beat in Tanzania waarbij jongeren uit alle delen van de wereld samen muziek maken. Tijdens Winternachten treedt hij samen met Hylke op.
(WIN2010)Deel deze pagina:
Archief beschikbaar voor: Unom
-
Wintercafé 3: Istanbul, een kosmopolitische toekomst
Waar grenzen vervagen trekken mensen nieuwe lijnen. Kosmopolitische steden, waar heel verschillende mensen en culturen elkaar ontmoeten zijn broedplaatsen voor nieuwe artistieke schemerzones. In een reeks uitwisselingen tussen Antwerpen, Amsterdam en Istanbul over dit onderwerp zoeken schrijvers naar de overeenkomsten, verschillen en ontwikkelingen van urbane cultuurvormen. De Turkse auteurs Şeray Sahiner en Uğur Ziya Şimşek zijn 'in residence' in Amsterdam. Zij praten over Istanbul als kosmopolitisch overgangsgebied, over nieuwe grenzen, oude wetten en welke culturele dimensies zij hebben ontdekt in Nederland. De columniste Fatos Ipek-Demir leidt het gesprek. NL
-
Wintercafé 2: Who is afraid of Youth?
Leerlingen van twee Haagse middelbare scholen beklimmen het podium en dragen zelf geschreven gedichten voor. De afgelopen maanden kregen ze in de klas Els Moors op bezoek die met hen poëzie las. Vanavond treden Els Moors en scholieren op van het Rijswijks Lyceum en City+ College. Presentatie Soundos. NL
-
Wintercafé 1: God noch Gebod in Marokko - over Choukry
Een programma over regelbreker in hart en nieren: de Berberse schrijver Mohamed Choukri uit Marokko. In zijn autobiografische roman Hongerjaren (1973) schreef hij over alles wat God verboden had; zijn jeugd als vagebond in Tanger waar hij zich staande hield in een wereld vol geweld, prostitutie, drank en drugs. Toen in 1973 Hongerjaren in het Engels verscheen noemde Tennessee Williams het 'a true document of human desperation, shattering in its impact'. Marokko verbood het boek tot 2000, drie jaar voor Choukri's dood. Drie Marokkaanse schrijvers spreken over de betekenis van Choukri voor hen vandaag: de dichter Ali Amazigh, die net als Choukri op latere leeftijd leerde schrijven en nu zelf een biechtroman schrijft; Naima Albdiouni wier debuutroman Voyeur (2008) zich ook in Tanger afspeelt, en columnist Mohammed Benzakour, die net als Choukri de controverse weet te zoeken en te vinden. Schrijver Asis Aynan leidt het gesprek. NL
