Iman Mersal
(Egypte, 1966) studeerde aan Mansura University en was medeoprichter en redacteur van het feministische magazine Bint al-Ard (Daughter of the Earth). Ze is een van de meest bejubelde hedendaagse schrijvers in de Arabische wereld en professor Arabische literatuurwetenschap in Alberta, Canada. These Are Not Oranges, My Love (2008), bevat een selectie van haar gedichten in het Engels, maar haar gedichten zijn ook vertaald in andere talen. In How to Mend: On Motherhood and its Ghosts uit 2016 vertelt ze een nieuw verhaal over moederschap, switchend tussen dagboekfragmenten, lezingen en foto's om oude en nieuwe opvattingen over het moederschap en de daarmee samenhangende onvoorwaardelijke liefde, schuldgevoelens, persoonlijke doelen en traditionele verwachtingen te bevragen. Het zijn verhalen die laten zien dat we groter zijn dan onze individuele ervaring, dan ons verdriet, onze zorgen en onze angsten, en dat deze niet uniek zijn. In 2020 verscheen Home, New Arabic Poems.
(WN 2022)Deel deze pagina:
Archief beschikbaar voor: Iman Mersal
-
Winternachten concert - In het droomhuis
Met: Benzokarim, Iman Mersal, Jose Pepe Garcia, Laura van Dolron, Marian Markelo, Merel Vercammen, Raoul de Jong, Sanneke van Hassel, Sef, Shishani, Sterre Konijn, Xavi Torres
Winternachten Festival, Koninklijk Conservatorium Den Haag en Amare presenteren: In het droomhuis
Het Winternachten festival - de zomereditie werd in stijl afgesloten in de concertzaal van Amare met 'In het droomhuis'. Schrijvers, dichters en artiesten brachten hun droomhuis tot leven, in woord, beeld en muziek. Vol van lichte, warme en duistere verlangens, van voorouders en wijze vrouwen, van gemis en genot. Je liet je betoveren door o.a. hiphopicoon Sef (begeleid door gitarist Jheynner Argote), wintipriester Marian Markelo, schrijvers Raoul de Jong en Sanneke van Hassel, singer-songwriter Shishani, spoken word artist Benzokarim, dichter Iman Mersal en zanger Sterre Konijn. Slagwerkers van het Koninklijk Conservatorium: begeleid door Pepe Garcia brachten ritme aan, en onze gedroomde gastvrouw, theatermaker en stand-up filosoof Laura van Dolron, zorgde dat je je direct thuisvoelde.
Breng jouw thuis mee naar ons droomhuis
Om goed onderdak te bieden aan al deze dromen vroegen we niet alleen artiesten om hun 'thuis' te delen, maar ook het publiek. Dat nam iets mee wat 'als thuis' voelt - of waarmee jij je droomhuis zou opluisteren: een plant, een theekopje, een gootsteendoekje, een schemerlamp... En het verhaal bij jouw droomthuis-object hoorden we ook graag! Je kon dit van tevoren opschrijven of het ons vertellen bij binnenkomst, dan legden Sanneke van Hassel en Anouk Driessen het vast én gaven het een mooie plek in de zaal. Zo maakten we samen een levend archief van droomhuizen, geïnspireerd op de roman In het droomhuis van de Amerikaanse schrijver Carmen Maria Machado. En: je ging niet met lege handen naar huis, want na afloop nam je een voorwerp en verhaal van iemand anders mee terug.Voertaal: Nederlands.
-
ISS Storytelling afternoon
Met: Iman Mersal, Kees Biekart, Lamin Kuyateh, Robin Block
Op 16 juni 2022 vond op veler verzoek weer de International Storytelling Afternoon plaats bij het International Institute of Social Studies (ISS). Een Winternachten-klassieker! Volgens beproefd recept, even simpel als groots: bezoekers, schrijvers, studenten en docenten komen samen en vertellen elkaar verhalen.
Tijdens deze editie gingen die verhalen vooral over het festivalthema Whose House is This? Voel je vrij om dat te interpreteren zoals je wil: 'het huis' kan zowel heel letterlijk een thuis zijn, maar ook als metafoor gebruikt worden. Voel jij je thuis in het huis van je familie, het huis van onze samenleving, van de democratie, van de literatuur...? Met deze festivalvraag gingen we op zoek naar verhalen over je thuis voelen (of juist niet), huis en haard moeten verlaten of juist een nieuw, onverwacht thuis vinden.
Kom luisteren naar verhalen van over de hele wereld - of vertel je eigen verhaal, als je zin hebt! Er waren slechts twee regels: je verhaal moest Engelstalig zijn en mocht maximaal vijf minuten duren. De voertaal van deze middag was Engels.
Namens Winternachten waren Robin Block en Iman Mersal aanwezig om hun verhaal te vertellen. Kees Biekart leidde het programma. Lamin Kuyateh verzorgde de muzikale intermezzo's. -
Who's Afraid of the Female Future?
Dystopie en poëzie - met Iman Mersal, Athena Farrokhzad, Ronelda S. Kamfer (online) en Widad Broco
De dystopie: die kennen we vooral als een denkbeeldige samenleving, met louter akelige kenmerken. Een afschrikwekkend toekomstbeeld, en een dankbaar uitgangspunt voor de literatuur, waarin speculatieve verhalen en sciencefiction hun plek allang hebben ingenomen. Who's Afraid of the Female Future? ging niet over die 'typische' dystopische genres, maar stond volledig in het teken van de relatie tussen de dystopie en poëzie. Want is poëzie niet bij uitstek het genre waarin maatschappijkritische ideeën en droomwerelden een plek hebben?
Voor vrouwen kan de alledaagse werkelijkheid al dystopisch aanvoelen. Voor je persoonlijke dystopie heb je geen grootse, glamoureuze sciencefiction-vertelling nodig; de poëzie is het genre waarin vrouwelijke dichters thuiskomen. In Who is Afraid of the Female Future? ontmoette je de Egyptisch-Canadese dichter Iman Mersal, de Zweeds-Iraanse dichter Athena Farrokhzad en de Zuid-Afrikaanse dichter Ronelda S. Kamfer (online). Wat is de relatie die deze dichters hebben met 'de dystopie'? Hoe verbeelden zij toekomstbeelden in hun poëzie? En is 'het huis' nog een veilige plek in hun dystopisch-poëtische wereld?
Een intiem programma voor poëzieliefhebbers, met muziek van dichter/performer Widad Broco, de eerste vrouwelijke rapartiest uit de Arabische wereld en ook bekend van de internationaal succesvolle electro-urban formatie N3rdistan. Dit programma was samengesteld door dichter en programmamaker Nisrine Mbarki, die 'de dystopie' als volgt typeert: 'Ik zie dystopische wereldbeelden als kritische beelden, als alarmsignalen van dat waar wij als mensen bang voor zijn. Dystopische beelden verdienen aandacht en ruimte omdat ze een kritische stem vertegenwoordigen en ons wakker kunnen schudden. Ze vormen een commentaar op onze huidige samenleving, die gestoeld is op het liberale en kapitalistische systeem van welvaart en daarmee ook uitbuiting van de mens en de aarde. Naar dat commentaar kunnen we maar beter goed luisteren.'Voertaal: Engels.