Frederique van Rijn
(Parijs, 1982) is fotograaf en beeldend kunstenaar. Haar fotoseries zijn veelal documentair en gaan over plekken met geschiedenis. Ze werkt samen met kunstenaars of schrijvers waaronder Remco Campert en Elly de Waard. Ook is zij oprichter van het cateringcollectief Ogentroost (dat werkt met eetbare bloemen) en creatief docent op de Vrije school. Voor haar boek Het lichte oog huilt kleuren (2017) fotografeert ze in het atelier van schilder/dichter Lucebert in Bergen fragmenten uit tekeningen, schilderijen, etsen, verfspatten en opmerkelijke details. Ze combineert die digitaal met foto's die ze maakte van het landschap rond Bergen. Ze vroeg Remco Campert fragmenten uit de gedichten van Lucebert als titel aan de collages toe te voegen. Momenteel werkt ze aan fotoseries in Neerijnen en bewerkte foto's uit het familiearchief van haar grootmoeder.
(WU2024)Deel deze pagina:
Archief beschikbaar voor: Frederique van Rijn
-
OVT Live vanaf Writers Unlimited Festival Den Haag
Met: Abdelkader Benali, Adriaan van Dis, Frank van Bommel, Frans van Deursen, Frederique van Rijn, Lara Nuberg, Mark Nieuwenhuis
Elke zondagochtend staat van 10 tot 12 uur op Radio 1 actualiteit van de geschiedenis centraal in OVT, een van de best beluisterde Nederlandse radioprogramma's, gemaakt door de VPRO. Zondagochtend 21 januari 2024 werd OVT live uitgezonden vanaf het Writers Unlimited Internationaal Literatuurfestival Den Haag in Theater aan het Spui.
In de foyer van het theater luisterde en keek je naar gesprekken, interviews en verhalen met onder meer festivalauteurs en andere gespreksgasten.
Zo vertelde Adriaan van Dis over zijn nieuwste boek De kolonie mept terug: over witte arrogantie en voortschrijdend inzicht: een denkoefening en leesreis. DIt essay is een sterk uitgebreide versie van zijn Rudy Kousbroek-lezing. Na de uitzending signeerde Van Dis; het boek was verkrijgbaar bij de stand van boekhandel De Vries Van Stockum in de theaterfoyer.
Als muzikaal-poëtisch intermezzo voerden Frederique van Rijn en acteur/zanger Frans van Deursen fragmenten uit van de voorstelling Poëzie is mijn adem met gedichten van Remco Campert, begeleid door Mark Nieuwenhuis (composities, trompet, samples, beats) en Frank van Bommel (composities, piano, divers slagwerk).
De uitzending omvatte ook vaste onderdelen als Het Spoor Terug over historische documentaires, de Column met een originele visie op heden of verleden, ditmaal door Abdelkader Benali, en de bespreking van nieuwe historische boeken historische publicaties. Presentatie: Julie Blussé of Laura Stek.
Toegang gratis, reserveren verplicht!
-
de Volkskrant Leesclub Live over Remco Camperts oeuvre en roman 'Het satijnen hart'
Met: Bert Wagendorp, Frank van Bommel, Frans van Deursen, Frederique van Rijn, Jan Mulder, Mark Nieuwenhuis, Mirjam van Hengel, Wilma de Rek
In de Volkskrant Leesclub Live stond het veelzijdige oeuvre centraal van Remco Campert, in het bijzonder zijn roman Het satijnen hart, met de mogelijkheid voor bezoekers om vragen te stellen aan een geweldig schrijverspanel van deskundige liefhebbers van zijn werk: Jan Mulder, Bert Wagendorp en Mirjam van Hengel.
Via de Volkskrant Leesclub bestelde je Camperts roman Het satijnen hart (speciaal voor deze gelegenheid heruitgegeven door De Bezige Bij) en kreeg je korting op de toegangsprijs.
Jan Mulder vertelde over Remco als columnist; Bert Wagendorp over zijn verhalen en Mirjam van Hengel over de poëzie. Wilma de Rek, chef boeken van de Volkskrant, nam deel als gespreksleider.
Als muzikaal-poëtisch intermezzo voerden Frederique van Rijn en acteur/zanger Frans van Deursen een fragment uit van de voorstelling Poëzie is mijn adem met gedichten van Remco Campert, begeleid door Mark Nieuwenhuis (composities, trompet, samples, beats) en Frank van Bommel (composities, piano, divers slagwerk).
Remco Campert (1929-2022), geboren in Den Haag, was een van Nederlands geliefdste en veelzijdigste schrijvers. Naast poëzie schreef Remco Campert meerdere romans en novellen. Zo verscheen in 1961 Het leven is vurrukkulluk en in 1968 Tjeempie! of Liesje in luiletterland, boeken die uitgroeiden tot hedendaagse klassiekers. Van 1989 tot 1995 las Campert met Jan Mulder en Bart Chabot in theaters voor uit eigen werk. Van 1996 tot 2006 schreef Campert samen met Mulder CaMu, een gezamenlijke column op de voorpagina van de Volkskrant. In 2004 verscheen de roman Een liefde in Parijs, dat uitgroeide tot een grote bestseller. In 2006 volgde Het satijnen hart, een weemoedig portret van een schilder die tot op hoge leeftijd niet kan kiezen tussen liefde en kunst. Camperts laatste werken zijn Aanelkaar (2019), een briefwisseling met Kees van Kooten, en de dichtbundel Mijn dood en ik (2019), waarin hij op lucide wijze de dood in de ogen kijkt.
Festivaltip: Ode aan Remco Campert & Uitreiking Haagse Literatuurprijzen (Koninklijke Schouwburg, zondagmiddag 21 januari 2024) met optredens van Kees van Kooten, Ramsey Nasr, Alma Mathijsen, Ronelda Kamfer, Ellen ten Damme, Benjamin Herman en Corrie van Binsbergen, gevolgd door de feestelijke uitreiking van de Haagse Literatuurprijzen aan Anjet Daanje, Tomas Lieske, Rozalie Hirs en Tjibbe Veldkamp.
