Elianne van Elderen
(1997) is afgestudeerd in Creative Writing aan ArtEZ in Arnhem met de bundel Geef geen namen aan koeien die je van plan bent te slachten. De bundel bestaat uit gedichten, fragmenten, korte verhalen, catalogi, routebeschrijvingen en lijstjes. Hoewel ze voornamelijk poëzie en korte verhalen schrijft (over kinderen die hun cavia's vermoorden, glow-in-the-dark-midgetgolfbanen, de keer dat ze Stephen Hawking op iemands gips probeerde na te tekenen en fietstochtjes langs de vleesverwerkingsfabriek in haar Brabantse geboortedorp), experimenteert ze ook met het combineren van tekst, beeld en andere kunstvormen. Zo deed ze onderzoek naar of het mogelijk is jezelf een obsessie aan te leren, waarvoor ze 80 uur lang een tekst op een tent borduurde, wat resulteerde in een kunstinstallatie die te zien was op de Nacht van de Poëzie. Verder staat ze regelmatig op (literaire) podia als Onbederf'lijk Vers festival, Nijmeegs Boekenfeest, Go Short Filmfestival en de Amsterdamse Museumnacht. In 2020 werd ze tweede bij Write Now! en derde bij De (Turing) Gedichtenwedstrijd.
(WN 2022)Deel deze pagina:
Archief beschikbaar voor: Elianne van Elderen
-
Meat:Woman
Vrouwen, vlees en vrouwenvlees - met Agustina Bazterrica, Roanne van Voorst, Elianne van Elderen en Gwen Stok
Wat is de overeenkomst tussen vrouwenlichamen en vlees? Ze worden beide in grote mate geobjectiveerd - in advertenties, film en taalgebruik. Bestaat er dan misschien ook een verband tussen de consumptie van vlees en het objectiveren van het vrouwenlichaam? De Argentijnse auteur Agustina Bazterrica en de Nederlandse antropoloog en schrijver Roanne van Voorst schreven allebei een hoogst intrigerend boek over dit verband. Tijdens Meat:Woman gingen ze met elkaar in gesprek.
Agustina Bazterrica legt de link tussen vrouw en vlees in haar roman Schitterend lichaam (Tender is the Flesh). In haar dystopische Argentinië is kannibalisme gelegaliseerd en eten mensen hun soortgenoten op - maar dan wel degene die toch al het meest onzichtbaar waren. Roanne van Voorst schreef Ooit aten we dieren, een onderzoek naar de toekomst van ons voedsel. Een must-read voor vegetariërs, veganisten én vleeseters: in het toekomstbeeld van Van Voorst eten we juist helemaal geen vlees meer. Twee totaal verschillende narratieven, maar we zullen tijdens dit programma ontdekken of beide auteurs wellicht toch door dezelfde geest gedreven worden.
Nieuw talent Elianne van Elderen liet zich in opdracht van Winternachten festival inspireren door het werk van illustrator Gwen Stok die op haar beurt drie extra tekeningen maakte bij het oeuvre van Bazterrica.
Alvast in de stemming? Beluister onze podcast Short guide to: Meat, waarin programmamaker Joëlle Koorneef in gesprek gaat met Ruth Ozeki, de Japans-Amerikaanse auteur die als geen ander wist te schrijven over vlees. Mijn jaar van het vlees (My Year of Meats) is een humoristische maar zeer kritische roman over onder meer de vleesindustrie, en sloeg in 2000 in als een bom.Voertaal: Engels.