Deze aflevering stond in het teken van de Palestijnse auteur uit Jeruzalem Sayed Kashua die in gesprek ging met columnist Hassnae Bouazza. Een gesprek over de lusten en lasten van een schrijverschap in twee werelden. Hij presenteerde de Nederlandse vertaling van zijn roman Tweede persoon Enkelvoud. Klik hier om de video-registratie te zien.

Sayed Kashua (1975) is een van de meest spraakmakende en veelbelovende jonge Palestijnen. Hij is romanschrijver, journalist, tv-criticus en schrijft een wekelijkse column voor de krant Ha'aretz In 2003 verscheen zijn debuutroman Dansende Arabieren (uitgeverij Vassalucci) In 2011 won Sayed de prestigieuze Bernstein Prize voor Tweede persoon enkelvoud

Over het werk van Sayed Kashua: 'Een genot is het dansen in twee werelden vol vooroordelen, racisme en haat niet. Het knappe van Kashua is dat hij beide werelden, en zijn eigen verwarring, zo onverbloemd neerzet.' Trouw 'Sayed Kashua is a brilliant, funny, humane writer who effortlessly overturns any and all preconceptions about the Middle East. God, I love him.' Gary Shteyngart, auteur van Super Sad True Love Story

Over Hassnae Bouazza
Bouazza is onder andere columniste bij Vrij Nederland en Frontaal Naakt en schrijft opiniestukken in diverse media. Ze deed research voor de VPRO en maakte programma's voor diverse omroepen. Daarnaast is ze vertaalster en redacteur literaire programma's voor Writers Unlimited.Het werk van Bouazza viel van meet af aan op vanwege de vrijmoedige aanpak van heikele kwesties zoals porno in de Arabische wereld. Ze stelde een bundel samen met verhalen over sterke Arabische vrouwen, Achter de Sluier (1999), in een poging het clichébeeld bij te stellen dat in Nederland heerst over de Arabische vrouw.

Tweede persoon enkelvoud De eerste verteller is een naamloze, gedreven Palestijnse strafrechtadvocaat woonachtig in Oost-Jeruzalem. Op een dag treft hij in een antiquarisch exemplaar van De Kreutzersonate van Tolstoj een briefje aan in het handschrift van zijn vrouw. Zij bedankt daarin iemand voor een heerlijke avond. De advocaat raakt buiten zinnen van jaloezie. Hij begint aan een nietsontziende zoektocht naar de ware toedracht. De andere verteller in deze roman is een jonge maatschappelijk werker, ook een Arabische Israëliër. Hij verzorgt een joodse jongen, Jonathan, die thuis in coma ligt. Nadat de maatschappelijk werker met een collega naar een Arabisch studentenfeest is geweest, schrijft zij hem een lief bedankbriefje. Om en om wisselen de vertellers elkaar af en zo ontspint zich het verhaal van een huwelijkscrisis én het vraagstuk over de Palestijnse identiteit in een joodse omgeving. De manier waarop het verband tussen de verhaallijnen geleidelijk aan wordt onthuld maakt deze roman buitengewoon bijzonder. De spanning wordt verhoogd door de verwijzing naar De Kreutzersonate