Tuncay Çinibulak

Archief beschikbaar voor: Tuncay Çinibulak

• Foto
  Winternachten 2020

  Verhalen en poëzie uit Suriname en Aruba met Cynthia McLeod en Rosabelle Illes

  Met: Cynthia Mc Leod, Rosabelle Illes, Tuncay Çinibulak

  Tip: Cynthia McLeod en Rosabelle Illes nemen beiden in het Winternachten festival ook deel aan de feestelijke jubileumavond 'Opening Night - A Free Mind' op woensdag 15 januari in Theater aan het Spui; aan de Winternachten-editie van Woorden Worden Zinnen op donderdag 16 januari in Paard, aan de gevarieerde festivalavond Saturday Night Unlimited op zaterdag 18 januari in Theater aan het Spui en Filmhuis Den Haag en aan Dakota's Winternachten Verhalen Festival in Theater Dakota op zaterdag 18 en zondag 19 januari.

  De Surinaamse schrijver Cynthia McLeod (o.a. Hoe duur was de suiker?) en de Arubaanse dichter en performer Rosabelle Illes zijn te gast in Bibliotheek Schilderswijk ter gelegenheid van het 25e Winternachten internationaal literatuurfestival Den Haag. Ze lezen voor uit eigen werk, vertellen verhalen over Suriname en Aruba en gaan in op vragen uit het publiek.

  Cynthia McLeod schrijft historische romans en jeugdboeken die zich afspelen in Suriname. Door het onderzoek dat ze heeft gedaan voor haar boeken, heeft ze veel kennis opgedaan over de bewogen geschiedenis van Suriname; kennis die ze graag met anderen deelt. McLeod is een echte verhalenverteller die gepassioneerd en enthousiast de Surinaamse geschiedenis tot leven brengt.

  Dichter en schrijver Rosabelle Illes woont en werkt op Aruba. Ze schrijft in het Engels en in haar moedertaal Papiaments zoals in haar verzameling poëzie Spiel di mi Alma (Spiegel van mijn ziel). Eenmaal op het podium verandert Illes in een ware performer van haar gedichten, waarbij ze het publiek meesleept in een stroom van woorden, bewegingen en betekenissen.

  Winternachten internationaal literatuurfestival Den Haag viert zijn 25-jarig bestaan met een feestelijke editie! Van 15 tot en met 19 januari 2020 is Winternachten te vinden in theaters, bibliotheken en scholen door heel Den Haag: van Theater aan het Spui, Filmhuis Den Haag, het Institute of Social Studies, Zuiderstrandtheater en PAARD tot Theater Dakota en de bibliotheken Schilderswijk, Ypenburg en Nieuw Waldeck. Met ruim honderd schrijvers, dichters en spoken word-artiesten uit binnen- en buitenland. Met voordrachten, proza, poëzie, storytelling, spoken word, auteursinterviews, actuele gesprekken, films en muziek.

  
  

• Video
  Verkiezing van het mooiste Turkse gedicht aller tijden

  Verkiezing van het mooiste Turkse gedicht aller tijden

  Met: Aynur Kahraman, Veli Bahşi en Sedat Varhan, Fatma Koser Kaya, Froukje Santing, Ibrahim Eroğlu, Kazim Cümert, Meltem Halaceli, Nurnaz Deniz, Tuncay Çinibulak

  Terwijl in Turkije de lokale verkiezingen werden gehouden, verkozen we in Den Haag het mooiste Turkse gedicht. Zeven (Turks-)Nederlandse gasten die werkzaam zijn in de literatuur, theater, journalistiek, wetenschap en politiek droegen hun favoriete gedicht voor en vertelden waarom dit moest worden verkozen. Bezoekers mochten ook hun gedichten voorstellen, en uiteindelijk heeft het publiek het laatste woord gekregen: aan het eind van de avond telden we de stemmen. Een feestelijk avond met poëzie, muziek en Turkse hapjes. De uitslag werd wereldkundig gemaakt tijdens de uitzending van Met het Oog op morgen op Radio 1. Op nummer één eindigde 'Over Leven' van Nazim Hikmet.

  Om het overzichtelijk te houden kozen we de gedichten uit twee verzamelbundels: 'Reisgenoten & wijnschenkers' met gedichten uit het Osmaanse Rijk, en 'Moderne Turkse poëzie' met gedichten uit de twintigste eeuw, samengesteld door o.a. Mehmet Emin Yıldırım en Sytske Sötemann. De bundels zijn tweetalig. Het winnende gedicht:

  
  Over Leven
  (Yaşamaya Dair)
  Nâzim Hikmet (1901-1963)
  vertaling: Wim van den Munkhof

  1

  Leven is geen grapje,
  je moet in grote ernst leven,
  zoals bijvoorbeeld een eekhoorntje,
  dus zonder daarbuiten of daarna iets extra's te verwachten,
  je moet je dus uit alle kracht voor het leven inzetten.

  Je moet leven serieus nemen,
  dus zo, dat je bijvoorbeeld
  met je armen op je rug gebonden, en je rug tegen de muur,
  of in het lab,
  in een witte jas, met een enorme bril,
  kunt sterven voor de mensen,
  en wel voor mensen die je zelf nooit hebt gezien
  en zonder dat iemand je ertoe dwong
  en ook nog eens terwijl je weet dat het mooiste
  wat je hebt en het meest waarachtige leven is.

  Dus neem je leven steeds zo ernstig op
  dat je bijvoorbeeld nog op je zeventigste olijven plant,
  en dan niet om je kinderen iets na te laten of zoiets,
  maar omdat je niet in de dood gelooft, al ben je bang om dood te gaan,
  en je dus de balans naar leven door laat slaan.

  
  2

  Stel, je krijgt een zware chirurgische ingreep,
  met de kans niet meer
  op te staan van de witte operatietafel.
  Al voel je je droef bedrukt om een te vroeg heengaan
  toch lach je om een Bektaşi-grap,
  kijk je uit het raam of het gaat regenen
  of wacht je toch ongeduldig op
  de laatste nieuwsberichten.

  Stel, ten behoeve van iets waarvoor het waard is te strijden
  bevind je je aan het front.
  Het kan dat je de eerste dag al, bij de eerste aanval
  vooroverstort en sterft.
  Je weet dit met een vreemde wrok,
  maar toch ben je razend benieuwd
  hoe deze mogelijk nog jaren slepende strijd zal aflopen.

  Stel, je zit achter tralies,
  loopt al tegen de vijftig,
  en over achttien jaar pas zal de stalen poort zich openen.
  Toch koester je de band met buiten,
  met mens en dier, met strijd en wind,
  met alles dus wat zich buiten de muren bevindt.

  Dus in welke toestand, op welke plek ook
  moet je leven als ging je nooit dood...

  
  3

  Onze wereld koelt af,
  een ster tussen de sterren,
  nog wel een van de kleinste,
  een spikje bladgoud op blauw fluweel,
  die reusachtige wereld van ons.

  Ooit koelt deze wereld af
  en zal niet eens als een ijsklomp
  of een dode wolk,
  maar als een lege notendop wegtollen
  in het eindeloze stikkedonker.

  Nu al daarvan de pijn te dragen,
  de droefenis te voelen.
  Zozeer moet je van deze aarde houden
  dat je kunt zeggen:
  'Ik heb geleefd...'

  
  De tweede plaats was voor het gedicht İstanbul'u Dinliyorum (Ik luister naar Istanbul) van Orhan Veli Kanık, gevolgd door Cahit Sitki Taranci (Gedicht over vijfendertig jaar) van Otuz Beş Yaş Şiiri. De overige genomineerde gedichten waren Vasiyet (De laatste wil) van Can Yücel, Gazel I van Pir Sultan Abdal's, Ahmet Haşims Parıltı (Schittering), Var (Er is) van Cemal Süreyya, Gazel van Yunus Emre en Hayal Şehir (Stad der verbeelding) van Yahya Kemal Beyatlı.
  
  De avond werd georganiseerd door Writers Unlimited The Series i.s.m uitgeverij Jurgen Maas. Samengesteld door Judith Uyterlinde (Writers Unlimited) i.s.m. Erhan Gürer, Tuncay Çinibulak en Sytske Sötemann.

• Foto
  Winternachten 2008 – Winternachten vrijdagavond

  Turkse literatuur van hier en daar

  De Turkse schrijfster en journaliste Asli Tohumcu woont sinds enkele maanden als gastschrijver in Den Haag. In opdracht van Kosmopolis Den Haag schrijft ze voor AD Haagsche Courant artikelen over Haagse Turken. Het zijn ontroerende stukken, met verhalen over een Turkije dat niet meer bestaat. Sadik Yemni woont al jaren in Amsterdam, en is als schrijver bekender in Turkije dan in Nederland. Tuncay Çinibulak is schrijver en dichter, en sinds 2005 hoofdredacteur van het Nederlands/Turkse business- & cultuurmagazine TULPIA. De drie dragen voor uit hun werk en gaan in gesprek over Turk zijn in Nederland, en over ontwikkelingen in Turkse literatuur uit Nederland en Turkije. Onder leiding van Margot Dijkgraaf. Engelstalig.

  Dit programma vervangt een eerder aangekondigd programma rond de Turkse dichteres Bejan Matur, die kort voor het festival afzag van deelname.