Inschrijven op de nieuwsbrief

Noemí Lorenzo

is een jonge dichter uit Den Haag die tijdens Winternachten festival 2019 de finale haalde van de Jonge Campert-prijs. Zij nam drie keer deel aan Spot on Young Poets, het educatieproject van Writers Unlimited, dichter Diann van Faassen en Museum Meermanno | Huis van het Boek. Tijdens dichtworkshops op Haagse middelbare scholen krijgen leerlingen les in dichten en voordracht. Noemí droeg haar gedichten voor tijdens het Schrijversfeest van het Winternachten 2019 als een van de drie finalisten van de Jonge Campert-prijs voor beste dichter-scholier. Tijdens het Winternachten festival 2020 kreeg ze een eervolle vermelding voor haar derde gedicht. Ze was leerling op Dalton Den Haag en studeert Scheikunde aan het Universiteit van Leiden.

(WN2021)

Archief beschikbaar voor: Noemí Lorenzo

  • Slow Winternachten festival februari & maart 2021

    Noemí Lorenzo in Spot on Young Poets

    Met: Noemí Lorenzo

    Writers Unlimited heeft acht jongeren gevraagd een gedicht te maken bij het thema van het online Winternachten festival 2021: 'Het is aan ons'. Allen deden eerder mee met het Spot on Young Poets-programma voor Haagse middelbare schoolleerlingen en haalden de finale van de Jonge Campert prijs.

    Noemí Lorenzo is een jonge dichter uit Den Haag die tijdens Winternachten festival 2019 de finale haalde van de Jonge Campert-prijs. Zij nam drie keer deel aan Spot on Young Poets, het educatieproject van Writers Unlimited, dichter Diann van Faassen en Museum Meermanno | Huis van het Boek.

    Tijdens dichtworkshops op Haagse middelbare scholen krijgen leerlingen les in dichten en voordracht. Noemí droeg haar gedichten voor tijdens het Schrijversfeest van het Winternachten 2019 als een van de drie finalisten van de Jonge Campert-prijs voor beste dichter-scholier. Tijdens het Winternachten festival 2020 kreeg Noemí een eervolle vermelding voor haar derde gedicht. Ze was destijds leerling op Dalton Den Haag en studeert nu Scheikunde aan het Universiteit van Leiden.

    Dit jaar was het niet mogelijk de poëzieworkshops te organiseren, maar dichter en poëziedocent Diann van Faassen wandelde met acht oud-deelnemers door de parken en straten van Den Haag en verkende met hen het thema. Het resultaat is een bijzondere serie videogedichten die de jonge dichters zelf hebben gemaakt. Het is een indringende getuigenis van een generatie, die vol verlangen is om hun perspectief en levensvisie te uiten, maar dit door de Covid-19 maatregelen nauwelijks kan doen. Met hun verbeeldingskracht geven ze een stem aan hun generatiegenoten die in het publieke debat doorgaans te weinig zichtbaar is.

    Over de wandeling met Noemí Lorenzo tekende Diann het volgende op: "Als ik eraan denk dat wij degenen zijn die de aarde moeten redden, vraag ik me soms af hoe. Tegenover grote bedrijven als Shell, lijken we machteloos." Noemí Lorenzo denkt bij 'Het is aan ons' aan de klimaatcrisis maar haar gedicht zal misschien juist over vroeger tijden gaan. En laten we nou afgesproken hebben bij een van de oudste plekjes van Den Haag dat al eeuwenlang het centrum van de macht vormt, het Binnenhof.

    Waar de meesten voor bos kiezen, vindt Noemí juist de stad een fijne plek voor een wandeling omdat er altijd wel iets gebeurt. Dat blijkt op te gaan, een politie helikopter hangt boven ons, op zoek naar de voortvluchtige dader van een steekpartij iets verderop. Wij besluiten veilig de andere kant op te lopen en ons onder te dompelen in de Haagse historie. Langs de Ridderzaal lopen we voorbij de plaats waar 's lands eerste tennisbaan lag, 'de Caetsbaan van de Prinsen van Oranje, en waar nu journalisten zich verdringen om een eerste reactie van een minister. Op het Plein een demonstratie voor een plasticvrij Den Haag, de actievoerders zijn overtuigd, met lege flesjes en blikjes is er te lezen: Yes, we can! Zo worden we steeds weer terug in het nu getrokken en Noemí vertelt wat deze tijd voor haar betekent.

    Het laatste jaar op school zonder echte eindexamens, geen examenstunt, geen feest. Een vakantie naar Amerika werd afgeblazen en ook haar nieuwe studie volgt ze voornamelijk thuis. "Best moeilijk om zo nieuwe mensen te leren kennen en ook om alles alleen achter een scherm te moeten doen." Bij de Koningspoort ontsnappen we nog even, via de geheime deur zo de Paleistuinen in. Haar liefde voor geschiedenis had ze al als klein meisje: "Tijdens gezinsvakanties op doorreis naar Frankrijk, wilde ik elk jaar een kasteel bezoeken, dat deden we dan ook." Door het Hofkwartier wandelen we terug naar de vijver bij het hof. De helikopter is verdwenen, de Gevangenpoort achter ons, waar door de eeuwen vreselijke wreedheden plaatsvonden, de tong en de vinger van de gebroeders De Witt in het museum aan de overkant van het water voor ons. Terug naar het Binnenhof, met de Ridderzaal ooit gebouwd voor de Graven van Holland. Noemí zag vandaag ook een kasteel."